Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Ο ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΣΤΑΛΙΝ

ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ ΤΗΣ Ε.Σ.Σ.Δ.
 Ο   Σ Τ Ρ Α Τ Α Ρ Χ Η Σ   Σ Τ Α Λ Ι Ν
 ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
«... Γεννημένη μαζί με τις κόκκινες ένοπλες δυνάμεις η σοβιετική πολεμική επιστήμη έθρεψε, ότι καλλίτερο έδωσε στο παρελθόν η πολεμική τέχνη και πάνω στη βάση τη μαρξιστικής-λενινιστικής διδασκαλίας, καθόρισε το δρόμο ανάπτυξης της πολίτικης δουλειάς στις σύγχρονες συνθήκες» (Ν.Α. Μπουλκάνιν)
Η σοβιετική πολεμική επιστήμη δημιουργήθηκε από το σ. Στάλιν.
Ο Σοβιετικός λαός μας, με αίσθημα τεράστιας αναγνώρισης προς τον οργανωτή των νικών μας, την ονομάζει Σταλινική πολεμική επιστήμη και βλέπει σ' αυτή την ισχυρή νικηφόρα δύναμη του σοβιετικού στρατού μας.
Η δύναμη της σοβιετικής πολεμικής επιστήμης, πριν απ' όλα συνίσταται στο ότι όντας στενά συνδεδεμένη με όλες τις άλλες επιστήμες και στην πρώτη σειρά με τη Μαρξιστική-Λενινιστική επιστήμη για την κοινωνία, σαν τομέας της ιδεολογίας, είναι αξεχώριστη από την κοινωνική της βάση, το σοσιαλιστικό σύστημα.
Ο υπουργός των ενόπλων δυνάμεων της ΕΣΣΔ, σ. Μπουλκάνιν, με εξαντλητική σαφήνεια ανάπτυξε το σταλινικό ορισμό για την πολεμική επιστήμη, που είναι έννοια πιο πλατεία και περιεκτική απ' ότι η πολεμική τέχνη. «Η πολεμικοί τέχνη είναι συστατικό μέρος της πολεμικής επιστήμης και περικλείνει την ταχτική, την επιχειρησιακή τέχνη και τη στρατηγική, δηλ. καταπιάνεται με τη μελέτη των ζητημάτων που αναφέρονται στους τρόπους διεξαγωγής των πολεμικών ενεργειών και του πολέμου στο σύνολό του. Ενώ η πολεμική επιστήμη, εκτός από τα ζητήματα της πολεμικής τέχνης, αγκαλιάζει τα ζητήματα που αφορούν τις οικονομικές και ηθικές δυνατότητες της χώρας.
Το να μάθεις την πολεμική επιστήμη αυτό σημαίνει να μάθεις, όχι μόνο τους τρόπους για τη διεξαγωγή του πολέμου, δηλαδή την πολεμική τέχνη, μα και να ξέρεις και να υπολογίζεις τις οικονομικές και ηθικές δυνατότητες τόσο στη χώρα σου, όσο και στη χώρα του αντιπάλου».
Η σοβιετική πολεμική επιστήμη είναι πολεμική επιστήμη, που γεννήθηκε απτό σοσιαλιστικό σύστημα, που στέκεται φρουρός της σταθερής ειρήνης και της ασφάλειας των λαών. Η σοβιετική πολεμική επιστήμη είναι νέο ανώτερο στάδιο στην ιστορική εξέλιξη της πολεμικής επιστήμης. Αυτή τη θέση την επικύρωσε στέρεα, με τη νίκη της στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο για την Πατρίδα, που στάθηκε ο θρίαμβος της σοβιετικής πολεμικής επιστήμης. Δημιουργός αυτής της επιστήμης, κορυφαίος της, είναι ο Μεγάλος ΣΤΑΛΙΝ που με τόνομά του είναι δεμένη αδιάρηχτα.

(Απόσπασμα από άρθρο του υποστράτηγου Ν. ΤΑΛΕΝΣΥ για τη Σταλινική επιστήμη).

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Δημοκράτης, 09-12-1952

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Στην εποχή μας μεγάλωσε ασύγκριτα ο ρόλος των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων στην καθοδήγηση, κινητοποίηση και οργάνωση της πάλης των λαών για την ειρήνη, τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό. Για τις εργαζόμενες μάζες όλων των χωρών οι κομμουνιστές είναι οι πραγματικοί υπερασπιστές των συμφερόντων τους, οι τολμηροί μαχητές ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις του πολέμου και της ιμπεριαλιστικής αντίδρασης. Με την ηρωική πάλη των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων είναι συνδεδεμένες αδιάρρηχτα οι τύχες των λαών, το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας.

Οι ιστορικές αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, το μεγαλοφυές έργο του Στάλιν «Τα οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» και ο ιστορικός του λόγος στη τελική συνεδρίαση του Συνεδρίου εξόπλισαν το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα με ιδεολογικό όπλο τεράστιας δύναμης. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι το πρόγραμμα της νικηφόρας πάλης του σοβιετικού λαού για τον κομμουνισμό. Για τις εργαζόμενες μάζες των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας είναι ο οδηγός στην πάλη για καινούργιες επιτυχίες στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Επίσης τα ντοκουμέντα αυτά κινητοποιούν εκατοντάδες εκατομμύρια απλούς ανθρώπους στις καπιταλιστικές και αποικιακές χώρες στην πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την εθνική ανεξαρτησία και την ειρήνη, δημιουργούν στις λαϊκές μάζες την ακλόνητη πεποίθηση για την μελλοντική νίκη.

Το Κόμμα του Λένιν – Στάλιν, που 50 χρόνια τώρα βρίσκεται επικεφαλής του επαναστατικού κινήματος, πάντα έδινε και δίνει μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη της κριτικής και της αυτοκριτικής σαν την βασική μέθοδο της διαπαιδαγώγησης των στελεχών, σαν μια από τις κυριότερες κινητήριες δυνάμεις της ανάπτυξης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Εκτελώντας σήμερα τα κυριότερα καθήκοντα της οικοδόμησης της κομμουνιστικής κοινωνίας στο δρόμο του βαθμιαίου περάσματος από το σοσιαλισμό στο κομμουνισμό, το ΚΚΣΕ δίνει μεγάλη προσοχή στην αποφασιστική ανακάλυψη και εξάλειψη των αδυναμιών, στην πάλη ενάντια στην επίδειξη και στην επανάπαυση από τις επιτυχίες της δουλείας. Σύμφωνα με το Καταστατικό του ΚΚΣΕ, που ψηφίστηκε από το 19ο Συνέδριο, η κριτική και η αυτοκριτική είναι όχι μονάχα δικαίωμα, αλλά ταυτόχρονα και υποχρέωση των μελών του κόμματος, ένα από τα κύρια καθήκοντα όλων των κομματικών οργανώσεων. Όποιος πνίγει την κριτική, την υποκαθιστά με πανηγυρισμούς και μ' επαίνους δεν μπορεί να βρίσκεται στις γραμμές του Κόμματος.

«Η πάλη ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο – διδάσκει ο σύντροφος Στάλιν – ανάμεσα σ' αυτό που πεθαίνει και σ' αυτό που γεννιέται, να η βάση της ανάπτυξής μας. Αν δεν υπογραμμίζουμε και δεν φανερώνουμε τίμια και ανοιχτά, όπως γίνονταν στους μπολσεβίκους, τις ελλείψεις και τα λάθη στη δουλειά μας κλείνουμε το δρόμο μας προς τα μπρος. Εμείς όμως θέλουμε να τραβήξουμε προς τα μπρος και γι' αυτό ακριβώς, επειδή θέλουμε να τραβήξουμε μπροστά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε σαν ένα από τα πιο σοβαρότερα καθήκοντά μας την τίμια και επαναστατική αυτοκριτική. Χωρίς αυτό δεν μπορεί να γίνει καμιά κίνηση προς τα μπρος. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει ανάπτυξη».

Κάτω από την καθοδήγηση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων οι εργαζόμενες μάζες της Κίνας και των ευρωπαϊκών χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας είχαν εξαιρετικές επιτυχίες στο δρόμο της οικοδόμησης της καινούργιας ζωής. Οι κοινωνικο – οικονομικές επαναστατικές μεταμορφώσεις γίνονται σ' αυτές τις χώρες μέσα σε συνθήκες οξυμένης ταξικής πάλης, μέσα σε λυσσώδικη πάλη ενάντια στις παλιές κοινωνικές δυνάμεις, που έχουν φτάσει στο τέρμα της ζωής τους, μέσα σε πορεία αποφασιστικού ξεπεράσματος των δυσκολιών, σε πάλη με τις οργανωτικές αδυναμίες και τις ελλείψεις στην πειθαρχία, με τις εκδηλώσεις του γραφειοκρατισμού και την όχι με κατανόηση συμπεριφορά απέναντι στις απαιτήσεις των εργαζομένων μαζών. Η αυτοκριτική και η κριτική απ' τα κάτω βοηθούν τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα αυτών των χωρών, που είναι κόμματα κυβερνητικά, στην υπερνίκηση των αδύνατων πλευρών τους και των αδυναμιών τους στη δουλειά, και τα βοηθάει στην καθοδήγηση για την ανάπτυξη των χωρών τους που βαδίζουν προς το σοσιαλισμό.

Συγκεκριμένο παράδειγμα χρησιμοποίησης ουσιώδικης κριτικής ήταν το ξεσκέπασμα και η εξάλειψη της δεξιάς παρέκκλισης στο εργατικό Κόμμα της Ρουμανίας, που αποτελούσε κίνδυνο για το κόμμα, για το κράτος και για ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό. Σήμερα, στη διάρκεια των προετοιμασιών για τις κομματικές συνδιασκέψεις του Εργατικού Κόμματος της Ρουμανίας γίνονται σοβαρά βήματα με σκοπό το δυνάμωμα της κριτικής και αυτοκριτικής από τα κάτω.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας, προετοιμαζόμενο για την Συνδιάσκεψη του κόμματος, δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη της θαρραλέας, της δημιουργικής κριτικής και αυτοκριτικής. Το προσχέδιο του καινούργιου Καταστατικού του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, που σήμερα γίνεται πάνω σ' αυτό συζήτηση στις κομματικές οργανώσεις, υπογραμμίζει την κριτική και την αυτοκριτική σαν ένα από τα βασικότερα δικαιώματα και υποχρεώσεις του κάθε μέλους του κόμματος. Η κριτική και η αυτοκριτική αναπτύσσεται όλο και πιο περισσότερο επίσης και στα άλλα κομμουνιστικά κόμματα των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας, αποτελώντας όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό την καθημερινή μέθοδο της δουλειάς αυτών των κομμάτων.

Ωστόσο στη δράση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας φαίνεται, ότι η κριτική και η αυτοκριτική παντού ακόμη δεν έχει πάρει τις ανάλογες διαστάσεις. Υπάρχουν ακόμα ταχτικά και δόκιμα μέλη του κόμματος που δεν εφαρμόζουν τις υποδείξεις των ανώτερων κομματικών οργανώσεων. Υπάρχουν περιπτώσεις, που Κομματικές οργανώσεις της υπαίθρου ανέχονται τη μη εκτέλεση των αποφάσεων του κόμματος. Παρουσιάζονται ακόμη περιπτώσεις αδιαφορίας των κομματικών οργανώσεων απέναντι στις επιθέσεις του ταξικού εχθρού, προπάντων στα χωριά, παρουσιάζονται περιπτώσεις ανοιχτής διαστρέβλωσης της γραμμής του κόμματος από κομματικά μελή, και ακόμη από ορισμένες κομματικές οργανώσεις βάσης.

Όλα τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας κάνανε σοβαρή δουλειά, που έχει σαν σκοπό ν' ακούν προσεχτικά οι κομματικές οργανώσεις και τα όργανα της εξουσίας την κριτική απ' τα κάτω.

Τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα στις καπιταλιστικές και αποικιακές χώρες δουλεύουν κάτω από το πέλμα των δρακόντειων αστικών νόμων.

«Ωστόσο όμως – λέει ο σύντροφος Στάλιν – δεν είναι γι' αυτά τόσο δύσκολο να δουλέψουν, όσο ήταν δύσκολο σε μας, στους ρώσους κομμουνιστές, στην περίοδο του τσαρισμού, όταν η παραμικρότερη κίνηση προς τα μπρος κηρύσσονταν στυγερό έγκλημα. Όμως οι ρώσοι κομμουνιστές άντεξαν, δεν φοβήθηκαν τις δυσκολίες και κέρδισαν την νίκη. Το ίδιο θα γίνει και μ' αυτά τα κόμματα».

Παρ' όλες τις λυσσώδεις καταδιώξεις και τις αστυνομικές φασιστικές προβοκάτσιες των κυβερνητικών κύκλων, που ξεπουλούν για τα δολάρια τα δικαιώματα και την ανεξαρτησία των λαών, τα κομμουνιστικά κόμματα στις καπιταλιστικές χώρες αυξάνουν και δυναμώνουν την επιρροή τους μέσα στις πλατιές λαϊκές μάζες.

Όλο και πιο μεγαλύτερη ένταση παίρνει η πάλη των κομμουνιστικών κομμάτων στις καπιταλιστικές χώρες για την ενότητα των γραμμών τους, ενάντια σ' όλες τις σεχταριστικές και οπορτουνιστικές εκδηλώσεις, ενάντια στις ελλείψεις της ιδεολογικής, πολίτικης και οργανωτικής δουλειάς του κόμματος, ενάντια στους δεξιο–σοσιαλιστές και στους τιτο–φασίστες πράχτορες των αμερικανών εμπρηστών του πόλεμου, στην πάλη για το παραπέρα δυνάμωμα του δεσμού με τις πλατιές μάζες του εργαζόμενου λαού.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Γαλλίας και της Ισπανίας δίνουν μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη της κριτικής και αυτοκριτικής στις γραμμές τους.

Η αυστηρή, αλλά δυνατή κριτική των λαθών και της φραξιονιστικής δράσης του Αντρέ Μαρτί και του Σταρλ Τιλλόν συσπείρωσε ακόμα πιο πολύ όλους τους γάλλους κομμουνιστές γύρω από την Κεντρική Επιτροπή, δυνάμωσε ακόμα πιο πολύ το δοξασμένο, μαχητικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας.

Η υποχρέωση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων συνιστάται στο να ανεβάσουν ολόκληρη τη δουλειά τους στο επίπεδο των μεγάλων καθηκόντων, που στέκονται μπροστά τους στην πάλη για την ειρήνη, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την εθνική ανεξαρτησία, για το σοσιαλισμό.

Στις σημερινές συνθήκες οι πιο πλατιές λαϊκές μάζες σε όλες τις καπιταλιστικές και στις αποικιακές χώρες, συσπειρώνονται στα κομμουνιστικά κόμματα, και περιμένουν απ' αυτά βοήθεια και καθοδήγηση στην πάλη.

Τα κόμματα δεν μπορούν να εκτελέσουν τα ιστορικά τους καθήκοντα, αν δεν αναπτύξουν σε πλατιά κλίμακα την κριτική και αυτοκριτική, αν δεν διεξάγουν αποφασιστική πάλη ενάντια στις ελλείψεις και στα λάθη στη δουλειά. Οι καθοδηγήσεις των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, ο τύπος τους, πρέπει να διαπαιδαγωγήσουν τα κομματικά στελέχη και όλους τους κομμουνιστές έτσι, που να έχουν μεγάλες απαιτήσεις και όχι να ανέχονται τις αδυναμίες. Πρέπει να διαπαιδαγωγήσουν τις πλατιές μάζες του εργαζόμενου λαού στο επαναστατικό πνεύμα, της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στους εχθρούς της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.

Εκμεταλλευόμενοι την ανεξάντλητη πείρα του ΚΚΣΕ, βγάζοντας συμπεράσματα από την πραχτική τους δράση, τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα με τιμή εκπληρώνουν τα ιστορικά τους καθήκοντα στην πάλη για το λαμπρό μέλλον των λαών τους.

(Απόσπασμα από το κύριο άρθρο της Εφημερίδας, Για σταθερή Ειρήνη, για τη Λαϊκή Δημοκρατία. 21-11-52)

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 24/09/1952

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ 19Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Π.Κ.Κ. (ΜΟ)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην «ΠΡΑΒΝΤΑ» της 7-9-52

Στις κομματικές οργανώσεις γίνεται βαθιά μελέτη και πολύπλευρη συζήτηση του υλικού του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος. Με βάση τις υποδείξεις της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ) τα περιφερειακά κομματικά όργανα προσελκύουν όλα τα ταχτικά και δόκιμα μέλη του Κόμματος στη συζήτηση των προσχεδίων για το καινούργιο πεντάχρονο πλάνο και το καταστατικό του Κόμματος, εξασφαλίζοντας την πλήρη ελευθερία της κριτικής. Η συζήτηση πάνω στο υλικό του συνεδρίου γίνεται στις συνελεύσεις των ΚΟΒ και στις κομματικές συνδιασκέψεις των περιφερειών, των πόλεων και των περιοχών.

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα των κομματικών συνελεύσεων και συνδιασκέψεων είναι το υψηλό ιδεολογικό - πολιτικό επίπεδό τους, η μεγάλη δραστηριότητα των κομμουνιστών, η σοβαρή, θαρραλέα και ουσιώδικη μπολσεβίκικη αυτοκριτική και κριτική απ' τα κάτω, η βαθιά εξέταση των προβλημάτων της κομματικής και κρατικής οικοδόμησης. Σ' αυτές βρίσκουν την πιστή έκφρασή τους οι βασικές αρχές της εσωκομματικής δημοκρατίας, που έχουν σα σκοπό το παραπέρα δυνάμωμα του Κόμματος, και το ανέβασμα της μαχητικής του ικανότητας. Τη δημοκρατία, διδάσκει ο σύντροφος Στάλιν, πρέπει να τη βλέπουμε σαν την ελευθερία των κομματικών μαζών στη λύση των ζητημάτων της ανάπτυξής μας, σαν ανάπτυξη της κομματικής δραστηριότητας των μαζών, τράβηγμα τους στην υπόθεση της καθοδήγησης του Κόμματος και ανάπτυξης σ' αυτές του αισθήματος, ότι είναι οι νοικοκύρηδες στο Κόμμα.

Η δραστήρια συμμετοχή των εκατομμυρίων κομμουνιστών στη συζήτηση των υλικών του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος είναι απόδειξη της ανάπτυξης του ιδεολογικού επιπέδου των πλατιών κομματικών μαζών, που δείχνουν εξαιρετική φροντίδα για το παραπέρα δυνάμωμα των γραμμών του Κόμματος, για τη σωστή λύση των καθηκόντων που στέκονται μπροστά στο κόμμα μας, των καθηκόντων της οικοδόμησης του κομμουνισμού. Οι βασικές αρχές των σχεδίων του καινούργιου πεντάχρονου πλάνου και του Καταστατικού του Κόμματος συναντούν την θερμή ομόφωνη υποστήριξη όλων των ταχτικών και δοκίμων μελών του Κόμματος.

Οι μεγάλοι δημιουργοί και αρχηγοί του κόμματός μας Β.Ι. Λένιν και Ι.Β. Στάλιν διδάσκουν, ότι η αυτοκριτική είναι η ιδιαίτερη μέθοδος, η μπολσεβίκικη μέθοδος διαπαιδαγώγησης των στελεχών του κόμματος και της εργατικής τάξης γενικά, στο πνεύμα της επαναστατικής ανάπτυξης, είναι το αχώριστο και δραστικό όπλο στο οπλοστάσιο του μπολσεβικισμού. Ακόμα απ' την αρχή της ίδρυσης του κόμματός μας, ο Λένιν καλούσε το κόμμα σε αυτοκριτική και σε άμεσο ξεσκέπασμα των δικών του λαθών. Αργότερα, όταν το κόμμα μας, έγινε Κόμμα κυβερνητικό, ο Λένιν ξανά υπέδειξε τη σημασία της αυτοκριτικής για το δυνάμωμα του Κόμματος.

«... Ν' αναγνωρίζει ανοιχτά το λάθος του – γράφει ο Λένιν – να βρίσκει τις αίτιες του, ν' αναλύει την κατάσταση που το γέννησε, να συζητάει προσεχτικά τα μέσα της διόρθωσης του λάθους, αυτό είναι το γνώρισμα του σοβαρού Κόμματος, αυτό θα πει εκπλήρωση των υποχρεώσεών του, αυτό θα πει αγωγή και διαπαιδαγώγηση της ΤΑΞΗΣ και έπειτα της ΜΑΖΑΣ».

Σε όλους τους σταθμούς της πάλης και της μεγάλης δημιουργικής δουλειάς στον τομέα της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, το Κόμμα μας, με συνέπεια πραγματοποίησε τη λενινο-σταλινική αρχή της αυτοκριτικής.

Σχεδόν πριν 25 χρόνια ο σύντροφος Στάλιν είπε, ότι το σύνθημα της αυτοκριτικής βρίσκεται στις ίδιες τις βάσεις του μπολσεβίκικου Κόμματος. Βρίσκεται στις βάσεις του καθεστώτος της διχτατορίας του προλεταριάτου. Μονάχα η χώρα μας είναι χώρα της διχτατορίας του προλεταριάτου, και την διχτατορία την καθοδηγεί ένα Κόμμα, το Κόμμα των κομμουνιστών, που δεν μοιράζεται και δεν μπορεί να μοιραστεί την εξουσία με τ' άλλα κόμματα – μήπως δεν είναι φανερό, ότι πρέπει εμείς οι ίδιοι να βγάζουμε στο φως και να διορθώνουμε τα λάθη μας, εάν θέλουμε να βαδίσουμε εμπρός, μήπως δεν είναι φανερό, ότι κανένας άλλος δεν μπορεί αυτά να τα βγάλει στο φως και να τα διορθώσει; Μήπως δεν είναι φανερό σύντροφοι, ότι η αυτοκριτική πρέπει νάναι μια απτίς πιο βασικές δυνάμεις που μας προωθούν προς τα μπρος στην ανάπτυξη;

Το Κόμμα μας, καθοδηγούμενο από τις υποδείξεις του Λένιν και του Στάλιν, διαπαιδαγωγεί όλους τους κομμουνιστές στο πνεύμα της υψηλής απαιτητικότητας, τόσο απτόν εαυτό του όσο και από τους άλλους, στο πνεύμα της θαρραλέας κριτικής των αδυναμιών και των ελλείψεων, στο ότι δεν επιτρέπεται να επαναπαύεσαι απτίς επιτυχίες και να θαμπώνεσαι απ' αυτές. Η αυτοκριτική είναι ισχυρό όπλο στην πάλη για τον κομμουνισμό, δίνει τη δυνατότητα της ανάπτυξης της δημιουργικής δραστηριότητας των μαζών, το τράβηγμά τους στην πλατιά συζήτηση και στην πραχτική λύση των καθηκόντων της κομμουνιστικής οικοδόμησης. Το σχέδιο για την τροποποίηση του Καταστατικού του Κόμματος με καινούργια δύναμη υπογραμμίζει τη σημασία της αυτοκριτικής και κριτικής απτά κάτω. Η τρίτη παράγραφος του σχεδίου για την τροποποίηση του Καταστατικού λέει, ότι το μέλος του κόμματος είναι υποχρεωμένο:

« ... Να αναπτύσσει την αυτοκριτική και την κριτική απτά κάτω, να αποκαλύπτει τις ελλείψεις στη δουλειά και να επιδιώκει την εξάλειψή τους, να παλεύει ενάντια στην ευδαιμονία της παράτας και τη μέθη απτίς επιτυχίες στη δουλειά. Η κατάπνιξη της κριτικής είναι βαρύ παράπτωμα. Όποιος πνίγει την κριτική, την υποκαθιστά με πανηγυρισμούς και με επαίνους δεν μπορεί να βρίσκεται στις γραμμές του Κόμματος».

Στις συνελεύσεις των ΚΟΒ, και στις κομματικές συνδιασκέψεις, οι κομμουνιστές, ομόφωνα εγκρίνουν τα καθήκοντα που μπαίνουν στο κάθε μέλος του κόμματος, που έχουν σα σκοπό το ανέβασμα του επιπέδου ολόκληρης της εσωκομματικής δουλειάς, το ξεσκέπασμα των στραγγαλιστών της κριτικής και την πολύπλευρη δραστηριότητα των κομματικών μαζών για την εξάλειψη των αδυναμιών.

Για τους κομμουνιστές δεν υπάρχει τίποτες το ανώτερο πάνω απτά συμφέροντα του κόμματος και του σοβιετικού κράτους. Γι' αυτό ξεσκεπάζουν αμείλικτα αυτούς, που ποραβιάζουνε την κριτική και κομματική πειθαρχία, που πνίγουν την κριτική απτά κάτω και προξενούν μεγάλα εμπόδια στο Κόμμα.

Οι αντιπρόσωποι της περιφερειακής κομματικής συνδιάσκεψης της περιοχής Άλμα – Άτα στις ομιλίες τους αυστηρά καυτηρίασαν, το πνίξιμο της κριτικής, που γίνονταν από μέρους του πρώην καθοδηγητή της περιφερειακής επιτροπής του Κόμματος. Ένας από τους κομμουνιστές κολχόζνικους αυτής της περιφέρειας, ο σύντροφος Μπαϊγκάλ Νουρουμπάτεβ, στη διάρκεια ενός μεγάλου χρονικού διαστήματος πολλές φόρες έγραψε προς την περιφερειακή επιτροπή του Κόμματος και προς την περιφερειακή εξελεγκτική επιτροπή του Κόμματος για την παραβίαση του Καταστατικού του Γεωργικού Αρτέλ του κολχόζ «Αντρέγεβ». Οι καθοδηγητές της περιφερειακής δεν παίρναν υπ' όψη τα γράμματά του. Αντίθετα υποστήριζαν τους καθοδηγητές του κολχόζ, κήρυξαν σε διωγμό τον τίμιο κομμουνιστή κολχόζνικο και ακόμη τον διέγραψαν από το Κολχόζ και τον παρέπεμψαν σε δικαστήριο.

Οι προειδοποιήσεις του κομμουνιστή συντρόφου Νουρουμπάτεβ για την ωμή παραβίαση του Καταστατικού του Γεωργικού Αρτέλ και για την καταδίωξή του για την κριτική ήταν γνωστά στην κομματική επιτροπή της περιοχής και της κομματικής οργάνωσης της δημοκρατίας. Ωστόσο δεν πάρθηκαν τα ανάλογα μέτρα ενάντια στους γραφειοκράτες και στους στραγγαλιστές της κριτικής. Και μονάχα ύστερα από επέμβαση της κεντρικής οργάνωσης, μπήκε τέρμα σ' αυτή την κατάσταση. Η λεπτομερειακή επιτόπου εξέταση των καταγγελιών του κομμουνιστή συντρόφου Νουρουμπάτεβ διαπίστωσε την πέρα για πέρα ορθότητα των προειδοποιήσεών του. Οι οργανωτές του πνιξίματος της κριτικής, ο γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής Κουαμσαλίγεβ, ο πρόεδρος της περιφερειακής εξελεγκτικής επιτροπής Μασίτοβ, καθώς και ο πρόεδρος του κολχόζ και ο διευθυντής του περιφερειακού τμήματος της αγροτικής οικονομίας ξεσκεπάστηκαν, απομακρύνθηκαν απ' τη δουλειά, διώχτηκαν από το Κόμμα και παραπέμφθηκαν στο δικαστήριο. Η όχι σωστή σχέση προς την κριτική δυστυχώς δεν εξαλείφθηκε ακόμη στις περιφερειακές κομματικές επιτροπές. Μερικοί που εμφανίζονται στα λόγια υπέρμαχοι της κριτικής και τις αυτοκριτικής συχνά στη πράξη είναι στραγγαλιστές της κριτικής απ' τα κάτω. Όπως δημοσιεύει η εφημερίδα «Πράβντα» το τελευταίο διάστημα οι κομμουνιστές του Μπριάνσκ των Επιχειρήσεων Κατασκευής Ατμομηχανών πολλές φορές κάνουν κριτική τον διευθυντή της επιχείρησης σ. Λάντσοφ και το γραμματέα της κομματικής επιτροπής σ. Ζέϊτσεβ για σοβαρές αδυναμίες στην οικονομική και κομματική δουλειά στην επιχείρηση. Αν οι διευθυντές των επιχειρήσεων όπως επίσης και η Κομματική Επιτροπή της πόλης Μπιεζίτσκ έγκαιρα παίρναν υπ' όψη τους την κριτική των κομμουνιστών, θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τις αδυναμίες στην επιχείρηση και να αποφύγουν τις ελλείψεις τους στη δουλειά. Ωστόσο αυτοί ακολούθησαν άλλο δρόμο. Άρχισαν να κατηγορούν όλους αυτούς που τους υπόδειχναν τις ελλείψεις και τις αδυναμίες στη δουλειά σαν συκοφάντες και υπονομευτές του κύρους των διευθυντών. Είναι ολοφάνερο, ότι τέτοιος τρόπος αντιμετώπισης από μέρους της κομματικής επιτροπής της πόλης Μπιεζίντσκ της υγιούς κριτικής απ' τα κάτω δεν είναι σωστός, είναι απαράδεκτος από τις αρχές της κομματικής καθοδήγησης. Για να αναπτυχθεί απ' τα κάτω πλατιά αυτοκριτική και κριτική απαιτεί αποφασιστική πάλη ενάντια σ' όλους εκείνους που σταματούν και εμποδίζουν την ανάπτυξή της. Χρειάζεται να βρουν υποστήριξη απέναντι στις καταδιώξεις, όλα τα δραστήρια στοιχεία που κάνουν υγιή κριτική. Αυτός που κάνει δίκαια κριτική πρέπει να δέχεται οργανωμένη υποστήριξη από την δύναμη της κολεχτίβας. Ο σύντροφος Στάλιν διδάσκει, ότι πρέπει ανελέητα να χτυπάμε τις εκδηλώσεις του στραγγαλισμού και της καταδίωξης της αυτοκριτικής. Να καταδιώκουμε την αυτοκριτική, είπε ο σύντροφος Στάλιν, σημαίνει να σκοτώνουμε όλη την δραστηριότητα της κομματικής οργάνωσης, να μειώνουμε το κύρος της καθοδήγησης στις κομματικές μάζες, να διαλύουμε το κόμμα και να υποστηρίζουμε στη ζωή της κομματικής οργάνωσης τις αντικομματικές συνήθειες των γραφειοκρατών, των λυσσασμένων εχθρών του Κόμματος.

Το κόμμα μας συνεχώς είχε και έχει επιτυχίες γιατί είχε διαπαιδαγωγήσει και διαπαιδαγωγεί τα στελέχη μας, όλους τους κομμουνιστές, τις πλατιές εργαζόμενες μάζες του λαού, στο πνεύμα της μεγάλης απαιτητικότητας και στη αδιάλλακτη πάλη, ενάντια στις αδυναμίες, στο πνεύμα της ασταμάτητης επιδίωξης προς τα μπρος. Η κριτική και η αυτοκριτική είναι ο νόμος της ανάπτυξής μας, το αποφασιστικό μέσο στο ξεπέρασμα όλων των δυσκολιών και κάθε αδράνειάς του, κάθε παλιού που πεθαίνει, του κάθε τι που εμποδίζει τη νικηφόρα προς τα μπρος πορεία μας. Ενιαίο και συσπειρωμένο γύρω στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός μας, γύρω στον αρχηγό και δάσκαλο σύντροφο Στάλιν τραβάει το Κομμουνιστικό Κόμμα στο 19ο Συνέδριό του. Περιβαλλόμενο με τη παλλαϊκή αγάπη, το Κόμμα του Λένιν – Στάλιν οργανώνει και θερμαίνει ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό της Μεγάλης Πατρίδας μας στην πάλη για τη νίκη του Κομμουνισμού.

(μετάφραση απ' τα Πολωνικά)

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 5/12/1952

Σήμερα ο σοβιετικός λαός γιορτάζει τη μέρα του Συντάγματος. Αυτή η παλλαϊκή γιορτή καθιερώθηκε προς τιμή της ψήφισης του συντάγματος της Σοβιετικής Ένωσης πριν από 16 χρόνια, στα 1936.

Όλοι οι λαοί και τα έθνη που κατοικούν στη Σοβιετική Ένωση πανηγυρικά γιορτάζουν αυτή τη μέρα σαν επέτειο ενός από τα πιο σπουδαία γεγονότα της ιστορίας τους. Για το Σύνταγμά του περηφανεύεται όλος ο Σοβιετικός λαός. Αυτό εξηγείται πρώτα απ' όλα απ' το ότι το Σοβιετικό Σύνταγμα είναι σύνταγμα γνήσια δημοκρατικό. Το Σύνταγμα της Σοβιετικής Ένωσης διακηρύττει και εξασφαλίζει στη πράξη πλέρια κι' απόλυτα την ισοτιμία όλων των πολιτών. Όλος ο ενήλικος πληθυσμός της Σοβιετικής Ένωσης, ανεξάρτητα από εθνότητα, γένος, θρησκεία, μόρφωση, περιουσιακή κατάσταση κλπ έχει εκλογικό δικαίωμα. Μπορεί να εκλέγει και να εκλέγεται στα όργανα εξουσίας. Αυτό, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει σε κανένα καπιταλιστικό κράτος παρά το ότι αυτά τα κράτη διακηρύττουν στα Συντάγματά τους την αρχή της ισοτιμίας. Όμως, όπως δείχνει πειστικά η ζωή, αυτή η διακήρυξη φέρνει καθαρό τυπικό χαρακτήρα. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Σύνταγμα των ΕΠΑ. Εδώ η ισοτιμία των πολιτών είναι περιορισμένη από αναρίθμητους περιορισμούς. Αυτοί οι περιορισμοί δίνουν το δικαίωμα ψήφου μόνον στους εγγράμματους. Καθορίζουν μονιμότητα κατοικίας δηλαδή δίνουν το δικαίωμα να εκλεγούν και να εκλέγονται σε κείνους τους πολίτες που πριν πολλά χρόνια ζουν μόνιμα σε ένα μέρος. Απ' το εκλογικό δικαίωμα σε πολλές κεφαλαιοκρατικές χώρες στερούνται οι άνθρωποι που δεν έχουν μεγάλη περιουσία καθώς και οι γυναίκες και οι στρατιωτικοί.

Το Σύνταγμα της Σοβιετικής Ένωσης δεν ξέρει παρόμοιους περιορισμούς. Όλοι οι Σοβιετικοί πολίτες είναι ισότιμοι χωρίς όρους και περιορισμούς. Αυτή η ισοτιμία επεκτείνεται σ' όλους τους ανθρώπους, σ' όλα τα Έθνη, που κατοικούν στη Σοβιετική Ένωση. Τα αστικά κράτη δεν παρέχουν σ' όλους τους πολίτες τέτοια ισοτιμία. Ιδιαίτερα στις ΕΠΑ οι Νέγροι και πολλές άλλες εθνικές μειονότητες ουσιαστικά στερούνται το δικαίωμα της ψήφου. Αυτοί όχι μόνο δεν μπορούν να ψηφίσουν αλλά δεν μπορούν να βρίσκονται στην ίδια στέγη ή να ταξιδεύουν στα ίδια βαγόνια με τους λευκούς.

Η Σοβιετική Ένωση δεν ξέρει τι θα πει διάκριση ανάμεσα σε Ρώσο ή Αρμένιο, σε Ουκρανό ή Κυργίζιο. Όλοι οι Λαοί και οι εθνικές ομάδες που κατοικούν στη Σοβιετική Ένωση έχουν τα ίδια δικαιώματα. Η δε ισοτιμία της γυναίκας στη Σοβιετική Ένωση εξασφαλίζεται όχι μόνο με το δικαίωμα της ψήφου αλλά και με την ίσια αμοιβή για ίση εργασία. Οι συνθήκες στη Σοβιετική Ένωση εξασφαλίζουν στη γυναίκα πραγματικά ενεργό συμμετοχή στη κοινωνική ζωή της χώρας.

Αυτές οι συνθήκες ονομάζονται στην Σοβιετική Ένωση κρατική προστασία των συμφερόντων της μητέρας και του παιδιού. Στη μάνα χορηγείται άδεια εγκυμοσύνης με πλήρεις αποδοχές. Δημιουργούνται μαιευτήρια, παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί. Το Σοβιετικό Σύνταγμα προβλέπει δουλειά για όλους τους πολίτες τους ικανούς για δουλειά. Προβλέπει την εξασφάλιση των γηρατειών. Αυτό το δικαίωμα είναι όχι μονάχα γραμμένο στο Σύνταγμα αλλά ολοκληρωτικά και καθολικά το εξασφαλίζουν οι σοβιετικοί άνθρωποι. Τέτοια δικαιώματα δεν παρέχονται στα Συντάγματα των καπιταλιστικών χωρών για το λαό. Οι σοβιετικοί άνθρωποι πλατιά χρησιμοποιούν το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας του τύπου, των συνελεύσεων, που τους εξασφαλίζει το Σύνταγμα. Στη Σοβιετική Ένωση ανήκουν στο λαό οι εφημερίδες, ο τύπος, το ράδιο κι' όλες οι επιστημονικές, συνδικαλιστικές, πολιτιστικές και άλλες οργανώσεις. Στη Σοβιετική Ένωση εκδίδονται 8 χιλ. εφημερίδες σε 119 γλώσσες των λαών της Σοβιετικής Ένωσης. Στη Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει ελευθεριά εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Όλα τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής, οι σιδηρόδρομοι, τα δάση, τα νερά, οι τράπεζες ανήκουν στο Σοβιετικό κράτος, στο λαό.

Οι σοβιετικοί πολίτες έχουν το δικαίωμα να κατέχουν, και κατέχουν, προσωπικά κινητή και ακίνητη περιουσία, που ανήκει σ' αυτούς, καθώς και το δικαίωμα να την κληρονομούν στους συγγενείς τους. Όλοι οι σοβιετικοί αγρότες έχουν δική τους κατοικία, οικιακά ζώα κλπ. Οι σοβιετικοί πολίτες έχουν στις τράπεζες και τα ταμιευτήρια τις εργατικές τους οικονομίες. Το Σοβιετικό Σύνταγμα προβλέπει πλέρια ελευθεριά θρησκείας και θρησκευτικών λειτουργιών. Στη Σοβιετική Ένωση υπάρχουν πολλές θρησκείες. Ορθόδοξη εκκλησία, Μουσουλμανική Ένωση. Η Ένωση των καθολικών της Ρώμης, η Ένωση των Λουθηρανών κλπ. Το Σοβιετικό σύστημα εξασφαλίζει την ασυλία του ατόμου, το άσυλο της κατοικίας.

Το ανώτατο όργανο της νομοθετικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση αποτελείται από δυο ισότιμα σώματα που εκλεγεί ο λαός με γενική άμεση ισότιμη και μυστική ψηφοφορία. Στο ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ είναι 418 εργάτες, 269 αγρότες. Ανάμεσα στους αντιπροσώπους είναι πολλοί παράγοντες της επιστήμης, της παιδείας, των γραμμάτων, των τεχνών. Σε καμιά κεφαλαιοκρατική χώρα δεν μπορεί να υπάρχει μια τέτοια πραγματικά λαϊκή βουλή. Κάθε αυτόνομη δημοκρατία έχει το δικό της ανώτατο σοβιέτ. Κάθε πόλη, συνοικισμός, χωριό έχει το τοπικό σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργαζομένων, που εκλέγεται με γενική ισότιμη άμεση και μυστική ψηφοφορία. Σ' αυτά τα πραγματικά δημοκρατικά όργανα της εξουσίας εκλέγονται εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, αγρότες, υπάλληλοι, διανοούμενοι, άνθρωποι απ' όλες τις εθνότητες, άνδρες και γυναίκες. Τέτοιο είναι το Σύνταγμα της Σοβ. Ένωσης. Σύνταγμα πραγματικά δημοκρατικό.

Ο σοβιετικός λαός το ονομάζει Σταλινικό Σύνταγμα στο όνομα του εμπνευστή και δημιουργού του Ι. Β. Στάλιν.