Πριν από τρία χρόνια στις 2 του Ιούλη 1949 έπαψε να χτυπά η μεγάλη καρδία ενός απ’ τους επιφανείς και πιο δημοφιλείς σε παγκόσμια κλίμακα καθοδηγητές του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος, του Γκεόργκι Ντιμιτρώφ.
Μαζί με τον Βουλγαρικό λαό που τιμάει το μεγάλο γιο του, οι σκέψεις των προοδευτικών ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο στρέφονται και πάλι σήμερα στην ηρωική μορφή του φλογερού αντιφασίστα, του προλετάριου επαναστάτη, του αμείλικτου κατήγορου – μαστιγωτή του χιτλερικού φασισμού στη δίκη της Λειψίας.
Οι λαοί των Βαλκανικών χωρών, μαζί και ο λαός της Ελλάδας έχουν και ιδιαίτερους λόγους να διατηρούν ασβέστη μέσα στις καρδιές τους τη μνήμη του μεγάλου νεκρού, του εμψυχωτή, δάσκαλου, και θεμελιωτή της Λ. Δημοκρατίας της Βουλγαρίας. Γιατί στον ανελέητο αγώνα του ενάντια στον φασισμό ο Ντιμιτρώφ αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος των προσπαθειών του στην οργάνωση και την επιτυχή διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα απ’ τις λαϊκές μάζες των Βαλκανικών χωρών.
Γιατί, σαν μέλος της ΕΕ της Κομμουνιστικής Διεθνούς και αργότερα σαν Γεν. Γραμματέας και σαν Γραμματέας της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, βοήθησε αποτελεσματικά να αναπτυχθούν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Βαλκανικών χωρών σε μαρξιστικά – λενινιστικά κόμματα εξοπλισμένα με τη μαρξιστική –λενινιστική διδασκαλία, ικανά να υπερνικούν με επιτυχία τις μικροαστικές οπορτουνιστικές ταλαντεύσεις.
Γιατί μεγάλη και πολύτιμη είναι η συμβολή του στην αποσαφήνιση της Λενινο – Σταλινικής πολίτικης πάνω στο εθνικό ζήτημα των Βαλκανικών χωρών.
Από την προσφυγιά και την παρανομία στη Βιέννη και το Βερολίνο που βρίσκεται στα 1923-1933, ο Ντιμιτρώφ ύστερα απ’ τα στρατιωτικά φασιστικά πραξικοπήματα στη Βουλγαρία στις 9 του Σεπτέμβρη 1923, καλεί στην πάλη ενάντια στην τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει στην Ελλάδα η φασιστικοποιούμενη αστική τάξη της χώρας. Απ’ το 1924 κιόλας προειδοποιεί το ΚΚΕ για την ύπαρξη φασιστικών συμπτωμάτων στην Ελλάδα και το καλεί να πλατύνει, να δυναμώσει και ναναπτύξει τη μαζική αντιφασιστική δουλειά.
Βοηθάει εξαιρετικά το ΚΚΕ στην σωστή τοποθέτηση του Μακεδονικού ζητήματος. Επίσης βοηθάει το ΚΚ Ρουμανίας να τοποθετήσει το ζήτημα της Ντομπρουζάς της Τρανσυλβανίας. Βοηθάει το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας για να βάλει τέρμα στην πολύχρονη φραξιονιστική πάλη μέσα στις γραμμές του και για να λύσει με το λενινιστικό – σταλινικό δρόμο το περίπλοκο εθνικό πρόβλημα της Γιουγκοσλαβίας. Στέκει συμπαραστάτης και υπερασπιστής στο νεαρό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της Αλβανίας.
Σ’ όλη τη διάρκεια της γεμάτης από προλεταριακό επαναστατικό περιεχόμενο ζωής του ο Γκεόργκι Ντιμιτρώφ στάθηκε πάντα ανιδιοτελής, αφοσιωμένος φίλος και συμπαραστάτης των λαών της Βαλκανικής στον αγώνα τους για τη λευτεριά και την εθνική τους ανεξαρτησία.
Ο Ντιμιτρώφ βοήθησε και για το ξεσκέπασμα της τιτοφασιστικής κλίκας.
Στην εισήγησή του στο 5ο συνέδριο του ΚΚΒ ανέλυσε πλατειά την αντιμαρξιστική – αντεπαναστατική εθνικιστική – πολιτική των φασιστών του Βελιγραδίου και χάραξε τη σωστή Μαρξιστική γραμμή για τη λύση όλων των προβλημάτων που απασχολούν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Βαλκανίων.
Ο λαός της Ελλάδας που τη φιλία και τη συμπαράσταση αυτή του Ντιμιτρώφ την γνώρισε θερμή και ολόπλευρη για μια ακόμα φόρα στους τελευταίους αγώνες του ενάντια στον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του θα τιμάει πάντα και θα θυμάται με ευγνωμοσύνη το μεγάλο γιο του φίλου και αδελφού Βουλγαρικού λαού.
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 02.06.1952, ΠΟΛΩΝΙΑ
Μαζί με τον Βουλγαρικό λαό που τιμάει το μεγάλο γιο του, οι σκέψεις των προοδευτικών ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο στρέφονται και πάλι σήμερα στην ηρωική μορφή του φλογερού αντιφασίστα, του προλετάριου επαναστάτη, του αμείλικτου κατήγορου – μαστιγωτή του χιτλερικού φασισμού στη δίκη της Λειψίας.
Οι λαοί των Βαλκανικών χωρών, μαζί και ο λαός της Ελλάδας έχουν και ιδιαίτερους λόγους να διατηρούν ασβέστη μέσα στις καρδιές τους τη μνήμη του μεγάλου νεκρού, του εμψυχωτή, δάσκαλου, και θεμελιωτή της Λ. Δημοκρατίας της Βουλγαρίας. Γιατί στον ανελέητο αγώνα του ενάντια στον φασισμό ο Ντιμιτρώφ αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος των προσπαθειών του στην οργάνωση και την επιτυχή διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα απ’ τις λαϊκές μάζες των Βαλκανικών χωρών.
Γιατί, σαν μέλος της ΕΕ της Κομμουνιστικής Διεθνούς και αργότερα σαν Γεν. Γραμματέας και σαν Γραμματέας της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, βοήθησε αποτελεσματικά να αναπτυχθούν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Βαλκανικών χωρών σε μαρξιστικά – λενινιστικά κόμματα εξοπλισμένα με τη μαρξιστική –λενινιστική διδασκαλία, ικανά να υπερνικούν με επιτυχία τις μικροαστικές οπορτουνιστικές ταλαντεύσεις.
Γιατί μεγάλη και πολύτιμη είναι η συμβολή του στην αποσαφήνιση της Λενινο – Σταλινικής πολίτικης πάνω στο εθνικό ζήτημα των Βαλκανικών χωρών.
Από την προσφυγιά και την παρανομία στη Βιέννη και το Βερολίνο που βρίσκεται στα 1923-1933, ο Ντιμιτρώφ ύστερα απ’ τα στρατιωτικά φασιστικά πραξικοπήματα στη Βουλγαρία στις 9 του Σεπτέμβρη 1923, καλεί στην πάλη ενάντια στην τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει στην Ελλάδα η φασιστικοποιούμενη αστική τάξη της χώρας. Απ’ το 1924 κιόλας προειδοποιεί το ΚΚΕ για την ύπαρξη φασιστικών συμπτωμάτων στην Ελλάδα και το καλεί να πλατύνει, να δυναμώσει και ναναπτύξει τη μαζική αντιφασιστική δουλειά.
Βοηθάει εξαιρετικά το ΚΚΕ στην σωστή τοποθέτηση του Μακεδονικού ζητήματος. Επίσης βοηθάει το ΚΚ Ρουμανίας να τοποθετήσει το ζήτημα της Ντομπρουζάς της Τρανσυλβανίας. Βοηθάει το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας για να βάλει τέρμα στην πολύχρονη φραξιονιστική πάλη μέσα στις γραμμές του και για να λύσει με το λενινιστικό – σταλινικό δρόμο το περίπλοκο εθνικό πρόβλημα της Γιουγκοσλαβίας. Στέκει συμπαραστάτης και υπερασπιστής στο νεαρό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της Αλβανίας.
Σ’ όλη τη διάρκεια της γεμάτης από προλεταριακό επαναστατικό περιεχόμενο ζωής του ο Γκεόργκι Ντιμιτρώφ στάθηκε πάντα ανιδιοτελής, αφοσιωμένος φίλος και συμπαραστάτης των λαών της Βαλκανικής στον αγώνα τους για τη λευτεριά και την εθνική τους ανεξαρτησία.
Ο Ντιμιτρώφ βοήθησε και για το ξεσκέπασμα της τιτοφασιστικής κλίκας.
Στην εισήγησή του στο 5ο συνέδριο του ΚΚΒ ανέλυσε πλατειά την αντιμαρξιστική – αντεπαναστατική εθνικιστική – πολιτική των φασιστών του Βελιγραδίου και χάραξε τη σωστή Μαρξιστική γραμμή για τη λύση όλων των προβλημάτων που απασχολούν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Βαλκανίων.
Ο λαός της Ελλάδας που τη φιλία και τη συμπαράσταση αυτή του Ντιμιτρώφ την γνώρισε θερμή και ολόπλευρη για μια ακόμα φόρα στους τελευταίους αγώνες του ενάντια στον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του θα τιμάει πάντα και θα θυμάται με ευγνωμοσύνη το μεγάλο γιο του φίλου και αδελφού Βουλγαρικού λαού.
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 02.06.1952, ΠΟΛΩΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου