Αγάπησες και δόθηκες μα πάθος στον αγώνα
με τη γυναικεία σου ψυχή μια φλόγα μυστική.
Δεν έσκυψες το μέτωπο, δε λύγισες το γόνα,
μ' αντρίκιο θάρρος πάλεψες, Ηλέκτρα ηρωική.
Μάνα, που σφιχταγκάλιασες στο μητρικό παλμό σου
όλες μαζί ξεχωριστά τις μάνες τις πικρές.
Και τα παιδιά τους λάτρεψες όμοια με το δικό σου,
που σ' εξορίες τ' ανάθρεψες και μαύρες φυλακές.
Μια φλογισμένη ήσουν καρδιά για του λαού το πόνο
γι' αυτό υψωνόσουν, πύρινη ρομφαία μπρος στη σκλαβιά.
Κι' απτήν γιγάντια αγάπη σου αντλούσες μίσος,
μόνο για κείνους που βασάνιζαν γυναίκες και παιδιά.
Κι' ω! πόσο στάθηκες ψηλά στου μαρτυρίου την ώρα.
Αδάκρυτη, ανυπόταχτη, σε καίγαν ζωντανή
κι' εσύ απτίς φλόγες σου έβλεπες να βγαίνει λαμπροφόρα
η πλάση που ονειρεύτηκες. Ηλέκτρα ηρωική.
ΕΤΣΙ ΕΖΗΣΕ ΚΙ' ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ
Η Ηλέκτρα γεννήθηκε το 1912. Μαθήτρια ακόμη, προσπάθησε να καταλάβει γιατί άλλοι είναι φτωχοί και άλλοι πλούσιοι. Έρχεται σ' επαφή μ' ένα κομμουνιστή κι' αυτός της ξεκαθαρίζει τις πρώτες αμφιβολίες. Στα 13 της χρόνια γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Ιδρύει μικρούς ομίλους και στέλνει βοηθήματα στους εξόριστους της Ανάφης. Το 1931 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Παίρνει δραστήριο μέρος στο γυναικείο κίνημα, οργανώνει συγκεντρώσεις και πρωτοστατεί στις απεργίες. Περιοδεύει σε επαρχιακά κέντρα. Το 1933 οργανώνει και καθοδηγεί το Πανελλαδικό αντιφασιστικό συνέδριο των γυναικών. Βγαίνει αντιπρόσωπος για το Παγκόσμιο γυναικείο συνέδριο που έγινε στο Παρίσι. Το 1935 γίνεται μέλος της ΚΕ της ΟΚΝΕ. Αργότερα πιάνεται από τη Μεταξική διχτατορία και κλείνεται για δυο χρόνια στα μπουντρούμια.
Επικεφαλής των φυλακισμένων γυναικών οργανώνει μαθήματα και δεν σταματά τον αγώνα ενάντια στο 4 Αυγουστιανό καθεστώς. Μετά την αποφυλάκισή της ξαναπιάνεται στη Θεσσαλονίκη και φυλακίζεται. Η Γερμανική κατοχή τη βρίσκει εξόριστη στην Ανάφη.
Εκμεταλλευόμενη τη πάθησή της (έπασχε από έλκος στομάχου) κατορθώνει να μεταφερθεί στην Αθήνα.
Το Σεπτέμβρη του 1942 δραπετεύει και ρίχνεται ολόψυχα στον αγώνα ενάντια στους φασίστες καταχτητές.
Ο Ελληνικός λαός αρχίζει να οργανώνει την αντίστασή του και η Ηλέκτρα προσφέρει ακούραστα πολύτιμες υπηρεσίες. Δουλεύει στη «Λεύτερη Νέα» και στη νεολαία. Με την ίδρυση της ΕΠΟΝ πέρασε στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΠΟΝ.
Το Κόμμα, εκτιμώντας τις υπηρεσίες και τις ικανότητές της την κάνει μέλος της Κ.Ο.Α [Κομμουνιστική Οργάνωση Αθήνας] και δουλεύει υπεύθυνη της διαφώτισης. Σεμνή, λαϊκή, γελαστή πάντα, γνωρίζει το καινούργιο που φέρνει η ζωή, προσαρμόζεται, βοηθά τους συντρόφους της, είναι στοργική μητέρα, αγάπα τον άνδρα της. Όταν όμως ο άνδρας της έγινε προδότης, δεν διστάζει να τον χωρίσει. Όσοι γνώρισαν την Ηλέκτρα δεν την ξεχνούν. Όμως πάνω στο κατακόρυφο της δράσης της, το 1944, πιάνεται από όργανα της Γκεστάπο. Βασανίζεται απάνθρωπα από τους δολοφόνους της Ειδικής ασφάλειας και την Γκεστάπο, μα κρατάει στάση παλικαρίσια. Δεν μαρτυρά ούτε προδίδει τα μυστικά της οργάνωσης. Βασανίζοντάς την την ρωτούσαν.
Ποια είσαι; Η Ηλέκτρα απαντούσε περήφανα
- Ελληνίδα.
- Από που είσαι;
- Από την Αθήνα
-Που κατοικείς;
- Στην Ελλάδα.
- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;
- Έλληνες.
- Για ποιον δουλεύεις;
- Για τον Ελληνικό λαό.
Με αυτά της τα λόγια οι δήμιοι αφρίζουν και δυναμώνουν τα μαρτυρία.
Την κρέμασαν γυμνή και την χτυπούσαν. Την βάλανε πάνω σε αναμμένα κάρβουνα κ.α μα δε κατόρθωσαν οι [δυσανάγνωστη λέξη] της Ειδικής να λυγίσουν την Ηλέκτρα, που περήφανα αντιμετώπισε τη σαδιστική τους μανία.
Και το πρωί της 26 Ιούλη 1944 την περιέχυσαν με οινόπνευμα και αφού την έκαψαν ζωντανή, την πέταξαν απ' το παράθυρο της «Ειδικής» στο δρόμο.
Η Ηλέκτρα μπήκε στο πάνθεο των ηρώων του Κόμματός μας και του Ελληνικού λαού.
Η ΠΔΚ με απόφασή της καθιέρωσε το μετάλλιο «Ηλέκτρα» που απονέμεται στις ηρωίδες μαχήτριες γυναίκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου